Η δεύτερη ταινία του σκηνοθέτη του «Station Αgent», Τόμας ΜακΚάρθι, μοιάζει να δίνει νόημα στη διάσημη φράση της Μπλανς Ντιμπουά για την καλοσύνη των ξένων, συμπεριφορά που όλοι σχεδόν περιμένουμε από τον ήρωα του φιλμ, όπως πιθανότατα θα έκανε κάθε καλοπροαίρετος, μορφωμένος, οικονομικά ασφαλής δυτικός θεατής. Το αρχικό σοκ και η έξωση των δυο απρόσκλητων «επισκεπτών» από το διαμέρισμά του θα δώσει τη θέση του σε μια άβολη συγκατοίκηση μέχρις ότου βρεθεί μια καλύτερη λύση, η οποία θα οδηγήσει σε μια βαθύτερη κατανόηση κι ένα ουσιαστικό δέσιμο τριών ανθρώπων που δεν μοιάζουν να έχουν τίποτα κοινό. Ο Γουόλτερ θα ανακαλύψει πως η πόλη που έχει αφήσει εδώ και χρόνια πίσω του έχει αλλάξει ριζικά και θα τη γνωρίσει ξανά, μέσα από τον ρυθμό του αφρικανικού τύμπανου του καινούργιου του φίλου, Ταρέκ, ο ήχος του οποίου μοιάζει να ξυπνά από τον λήθαργο τη σε χειμερία νάρκη καρδιά του. Μαζί με την πόλη όμως έχει αλλάξει ριζικά και η ίδια η Αμερική: Ο Ταρέκ θα συλληφθεί γιατί δεν έχει