Oρεγκον 1871, Mικρές μονάδες του Aμερικανικού ιππικού επάνδρωναν τα διάσπαρτα οχυρά στην τραχιά χώρα Δυτικά των καταρρακτών. Οι περισσότερες Ινδιάνικες φυλές είχαν θάψει το τσεκούρι του πολέμου και η επικρατούσα ανακωχή προδιάθετε για μόνιμη ειρήνη. Μόνο ένας φανατικός υποδαύλιζε το μίσος στον λαό του Ονομαζόταν ΜΑΥΡΟΣ ΑΕΤΟΣ, και αποτέλεσε το αντικείμενο του μεγαλύτερου ανθρωποκυνηγητού στην ιστορία της Βορείου Αμερικής. Η ιστορία μας ξεκινάει με τον εντοπισμό απο μία περίπολο του ιππικού ενός απο τους καταυλισμούς που οι αποστάτες ινδιάνοι του Μάυρου Αετού, κατέφευγαν μετά τις εφόδους στους γειτονικούς οικισμούς των λευκών. Το συγκεκριμένο χωριό όμως είναι ένα μέρος που οι αποστάτες χρησιμοποιούν για την ιερή τελετουργία του ιδρώματος (ένα είδος διαλογισμού μέσω της εφίδρωσης με την αυξηση της θερμοκρασίας απο ατμούς που προκαλούντω απο νερό και θερμαινόμενες πέτρες.) Δυστυχώς ο επικεφαλής του ιππικού , Λοχαγός Nάιλς Όρντ, δεν βρίσκει εκεί το θηραμά του Ο Μάυρος Αετός κρατά όμως μια Ινδιάνα που διάλεξε για γυναίκα, μέσα απο πολλές νεαρές κοπέλες που απήγαγε από άλλες φυλές ινδιάνων, είναι η όμορφη Σοσσόνι , Μικρή Ελαφίνα, που είδε ολες τις άλλες κοπέλες να δολοφονούνται τελετουργικά απο τον Μάυρο Αετό. Η Μικρή Ελαφίνα νιώθει ευγνωμοσύνη, και όχι μόνο για τον σωτήρα της, τον υπολοχαγό Όρντ Με την επιστροφή της περιπόλου στο οχυρό, ο υπολοχαγός Νάιλς Όρντ, πληροφορείται ότι έχουν πλέον καινούργιο διοικητή. Ο νεοφερμένος Ταγματάρχης Ρόλαντ Ντέην , έχει προσωπικούς λόγους να μην συμπαθεί καθόλου τον υπολοχαγό Όρντ..