Με έμφαση στο πρόσωπο της αγρότισσας Μάρφα, η ταινία είναι ένας ύμνος στον κολεκτιβισμό. Τονίζεται η σύγκριση ανάμεσα στις μεθόδους του 19ου αιώνα και τις σύγχρονες του κομμουνισμού. Ο Eisenstein ξεκίνησε τα γυρίσματα το 1926 ως φόρο τιμής στον κολεκτιβισμό. Τελικά διέκοψε και τα πρώτα πλάνα πέρασαν από τον Στάλιν πριν συνεχιστούν τα γυρίσματα. Ο «πατερούλης» βρήκε πολλούς υπαινιγμούς υπέρ του Τρότσκι και έβαλε τον Eisenstein να κάνει νέο μοντάζ και του άλλαξε τον τίτλο σε Παλιό και Νέο. Τα κομμένα φιλμ δεν χάθηκαν και συμπεριλήφθηκαν στην αποκαταστημένη έκδοση.