Η οικονομική κρίση του μεσοπολέμου που έφερε την κρίση των ηθών, η σεξουαλική απελευθέρωση, η γυναίκα χωρίς ηθικούς φραγμούς που φτιάχνει την καριέρα της χρησιμοποιώντας τη σεξουαλικότητά της, η παρέα με μία μαύρη κοπέλα και τα αποφθέγματα του Νίτσε προσδίδουν στην ταινία την ιστορική της αξία και το ενδιαφέρον σε μας να τη δούμε. Η Baby Face δεν έχει κάποιο πρωτότυπο σενάριο (η γυναίκα που σαγηνεύει και καταστρέφει τους άντρες) είναι όμως ένα αρκετά τολμηρό έργο και αρκετά σεξουαλικά απελευθερωμένο, ίσως ακόμα και για σήμερα. Το τέλος του έργου μπορεί να είναι λίγο συντηρητικό και εκτός σχέσης με την ψυχολογία της πρωταγωνίστριας, αλλά είχε πέσει ήδη πολύ μαχαίρι στο έργο από την επιτροπή λογοκρισίας.