Η Άννα ζει με τον σκύλο της τον Μανού σε ένα μικρό διαμέρισμα. Πιστεύει ότι θα ζήσουν μαζί για πάντα. Όταν ο Μανού πεθαίνει, η Άννα ζητά να τον θάψει στον κήπο του σπιτιού της απέναντι οικογένειας. Το πρόσχαρο σπίτι γίνεται το καταφύγιό της. Ερωτεύεται την άλλη γυναίκα, τα παιδιά, και την ζωή που ζούνε. Η οικογένεια όμως δεν έχει ανάγκη την αγάπη της Άννας. Η Άννα, που ξέρει καλά τι σημαίνει να είσαι πιστός, δεν το βάζει κάτω. Όπως, ο Σεπτέμβρης είναι ο μήνας που χωρίζει το καλοκαίρι από τον χειμώνα, έτσι και ο «Σεπτέμβρης» της Άννας, είναι μια ιστορία για τα ψυχικά σύνορα, το πως δοκιμάζονται οι αντοχές της αγάπης, της πίστης, αλλά και της διαφορετικότητας. Ο Σεπτέμβρης είναι το σύνορο, μια αχνή παρένθεση ανάμεσα στο καλοκαίρι και τον χειμώνα.