1912. Λίγο πριν ξεσπάσει ο Α Παγκόσμιος Πόλεμος, στη Σενλίς, η μοναχική και ιδιόρρυθμη Σεραφίν Λουίς δουλεύει ως οικιακή βοηθός στο σπίτι της Μαντάμ Ντυφό προκειμένου να κερδίσει κάποια χρήματα και να αγοράσει τα υλικά που της χρειάζονται για να ασχοληθεί με το πάθος της, τη ζωγραφική. Περνά τα βράδια της κλεισμένη σε μια σοφίτα και ζωγραφίζει μικρούς, περίπλοκους και με πολύ έντονα χρώματα πίνακες.. Στα χρώματά της χρησιμοποιεί ασυνήθιστα υλικά που βρίσκει γύρω της όπως κρασί, λάσπη, αίμα ζώων, λάδια από τα κεριά της εκκλησίας, φρούτα και πέταλα λουλουδιών.