Οι ανώτατες σπουδές φιλοσοφίας έχουν κάνει τον Στέφανο να αντιμετωπίζει όλους τους ανθρώπους ως κατώτερους του. Όταν απολύεται από τον στρατό θεωρεί ότι ο κόσμος του ανήκει. Στην πραγματικότητα του ανήκουν μόνο τα χρέη της μητέρας του, που μόλις απεβίωσε κι η απόρριψη της άλλοτε αφοσιωμένης ερωμένης του. Ο Τσακίρης, φίλος από το σχολείο που εξελίχτηκε σε μικροεγκληματία, του προτείνει να ληστέψουν την τράπεζα όπου δουλεύει ως ταμίας και συνεργός ο Άρης, πρότυπο του κοινωνικού επαναστάτη στα εφηβικά τους χρόνια και πυγμαλίων του Στεφάνου. Ο ήρωας θα βουτηχτεί στην αγριότητα αλλά και στην μαγεία της πραγματικής ζωής, κάνοντας ένα ταξίδι προς την ωριμότητα.